بررسي رابطه نرخ تورم ، نرخ سود تضمين شده و بازده طلا با بازار سهام ايران
اين تحقيق به بررسي رابطه برخي متغيرهاي اقتصادي (نرخ تورم ، نرخ سود تضمين شده و بازده طلا) با بورس اوراق بهادار تهران ( بازده بازار سهام و نرخ رشد حجم معاملات) طي دوره 10 ساله 1377/1 تا 1386/12 مي پردازد. نرخ سود تضمين شده به عنوان شاخص بازار پول ، با دو متغير نرخ بازده اوراق مشاركت و نرخ سود سپرده هاي سرمايه گذاري يك ساله بانك هاي دولتي نشان داده شده است.
براي آزمون فرضيه ها از دو روش آماري(حداقل مربعات معمولي و آزمون همگرايي يوهانسن) استفاده شد و نتايج حاصل از روش هاي اقتصاد سنجي ( الگوي خود توضيح برداري-VAR و آزمون يوهانسن ) نشان داد كه تورم در بلندمدت رابطه معنادار و مثبتي با متغيرهاي بازار سهام تهران دارد و افزايش آن منجر به افزايش بازدهي و رشد حجم معاملات سهام مي شود. از تير 1384 به بعد سرمايه گذاري در سهام يك سپر تورمي نبوده است اما تا پيش از آن سهام يك سپر در مقابل تورم محسوب مي شود. براي بررسي رابطه بازارپول و سرمايه زماني كه از نرخ سود سپرده هاي يك ساله بانكي استفاده شد، رابطه معنادار و معكوسي ملاحظه گرديد ، بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه افزايش نرخ سود بانكي از طريق جذب سرمايه ها ، موجب كاهش بازدهي و رشد حجم معاملات سهام مي شود و برعكس ؛ لذا اين دو بازار را مي توان در بلندمدت بازارهاي رقيب و مكمل يكديگر محسوب نمود. اما زماني كه از نرخ سود اوراق مشاركت بعنوان شاخصي از نرخ سود تضمين شده استفاده شد ، رابطه اي معنادار و مثبت بدست آمد كه نشان داد اوراق مشاركت يك فرصت سرمايه گذاري رقيب براي سهام نيست و افزايش نرخ بازده آن اثر منفي بر بازار سهام ايران ندارد. در خصوص رابطه بازده طلا و بازدهي و حجم معاملات سهام نتايج بدست آمده از الگوي تصحيح خطاي برداري) (VECM ، نشان داد كه در كوتاه مدت بازار طلا يك بازار جانشين براي بازار سهام محسوب مي شود و بازده طلا در توضيح رفتار بازار سهام نقش آفريني مي كند، هر چند در بلندمدت اين رابطه معنادار نبوده است.
