انجمن حسابداری ایران

چکیده:

اتلاف و کمبود منابع، دو معضل بنگاه‌های دولتی در کشورهای در حال توسعه‌اند. در حالی‌که این کشورها با انواع محدودیت‌ها در منابع مواجهند، اقتصاد دولتی مانع استفاده بهینه از این منابع محدود می‌شود. یکی از بهترین راهکارهای حل توأمان این دو مشکل، خصوصی‌سازی است. دولت‌ها برنامه¬های خصوصی¬سازی را به منظور بهبود کارآیی اقتصادی بنگاه‌های دولتی برمی‌گزینند و امیدوارند از این طریق، بازارهای ملی سهام آن ‌ها توسعه یابد و با تخصیص کارای منابع رشد و شکوفایی اقتصادی فراهم گردد. در ایران نیز با ابلاغ قانون اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی، گامی مهم در تحول رویکرد اقتصادی کشور برداشته شد.

در این تحقیق، رابطه سازو کارهای نظام راهبری شرکتی  و تغییر بستر قانونی با کیفیت سود در شرکت های سلبقاً دولتی بررسی شد.معیار های در نظر گرفته شده برای سازو کار های نظام راهبری شرکتی شامل تمرکز مالکیت ،استقلال هیات مدیره ، مالکیت مدیریتی، مالکیت نهادی ونوع حسابرس و معیار های در نظر گرفته شده برای کیفیت سود شامل  محتوای اطلاعاتی سود، قابلیت پیش بینی کنندگی سود و اقلام تعهدی سودمی باشد.

حسابداری به عنوان یک سیستم اطلاعاتی باید توجه بیشتری به خطاهای بیرونی داشته باشد، زیرا، این خطاها نقش مهمی در به روز رسانی باورها در مورد ارزش مورد انتظار شرکت، به عهده دارند.آن چه که بر اساس نظریه بیز(1763) ، باورهای جدید را شکل می دهد، دانسته های قبلی و آموزه های فعلی است و خطاهای بیرونی را می توان از اطلاعات منعکس در سیستم حسابداری آموخت. بنابراین آن چه اطلاعات سیستم حسابداری را در دستیابی به هدف سودمند بودن یاری می‌کند، ارائه اطلاعات در مورد تغییر پذیری و نه ارزش های مورد انتظار است.