ارزیابی توانایی مدل مبتنی بر ویژگی های سهام در مقایسه با مدل سه عاملی فاما و فرنچ درتبیین اختلاف بازده سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی 1386-1381
فاماو فرنچ (1993) با تکیه بر فرض اساسی مدل های قیمت گذاری تعادلی (EAPM) و بهره گیری از رگرسیون مقطعی فاما-مک بث، مدلی سه عاملی را جهت تبیین استثنائات قیمت گذاری داراییها معرفی نمودند. EAPM عنوان میکند که ساختار کوواریانس بازده سهام و عوامل کلان اقتصادی تعیین کننده بازده مورد انتظار است. در حالی که، دانيل و تيتمن (1997) تفسيري بر مبناي ويژگي‌هاي شركت ارائه مي‌كنند و عقيده دارند كه بنا به دلايل رفتاري، بازده بالاتر شركت‌هاي ارزشي و شرکت های كوچك ناشي از ويژگي‌هاي شركت مي‌باشد و نه بده- بستان بين ريسك و بازده سهام.
تحقيق پيش رو با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره و در بازه زماني شش ساله 86-81، به ارزيابي توانايي این مدل در تبيين اختلاف بازده سهام شركت‌هاي مختلف در مقايسه با مدل سه عاملي فاما و فرنچ پرداخته و به این نتیجه میرسد که ارائه تفسیر ریسکی از بتای بازار سهم در بورس اوراق بهادار تهران در دوره مورد بررسی قابل توجیه نیست و صرف اندازه و صرف ارزش ناشی از تحمل ریسک بالاتر توسط سرمایه گذاران است.
