انجمن حسابداری ایران

امروزه افراد زیادی از اطلاعات صورت های مالی جهت تصمیم گیری های خود استفاده می نمایند و برای این منظور باید از قابلیت اتکای این اطلاعات اطمینان حاصل کنند . نظر حسابرس برای گواهی و اعتبار بخشی به صورت های مالی و پشتیبانی از استفاده کنندگان اطلاعات ارائه می گردد.
اگر حسابرس از صاحبکار مستقل نباشد ، نظرش چیزی به اعتبار صورت های مالی نمی افزاید . در واقع، بدون استقلال ، حسابرسی کاری بی معنا است . استقلال اساس خدمات اطمینان بخشی و شهادت دهی است ؛ از طرفی یکسری شرایط و عوامل وجود دارند که مکن است استقلال حسابرس را به خطر اندازند که باید مورد توجه قرار گیرند ، لذا در این تحقیق این موضوع بررسی شده است که آیا اندازه مؤسسه حسابرسی و اندازه شرکت صاحبکاردر شرایط ارائه همزمان خدمات حسابرسی و غیر حسابرسی می تواند بر استقلال حسابرس تاثیر داشته باشد و همچنین رابطه بین میزان حق الزحمه غیر حسابرسی و استقلال و اثر رعایت فاصله زمانی مناسب بین خدمات حسابرسی و غیر حسابرسی بر استقلال از دیدگاه دانشگاهیان ( اساتید، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری رشته حسابداری) و تحلیلگران بورس اوراق بهادار بررسی شده است .
جهت بدست آوردن حجم نمونه از روش حداکثر خطا استفاده گردیده که حجم نمونه مطلوب 130 محاسبه شد . پس از توزیع پرسش نامه برای گرد آوری اطلاعات لازم ، در نهایت 126 پرسش نامه مورد پذیرش قرار گرفت . جهت آزمون فرضیات ، آزمون نسبت به کار برده شد .
نتایج بدست آمده از این تحقیق ، حاکی از این است که وجود فاصله زمانی مناسب بین خدمات حسابرسی و غیر حسابرسی باعث حفظ استقلال می گردد ، میزان حق الزحمه غیر حسابرسی با وجود افشا در گزارش های صاحبکار بر استقلال حسابرس تاثیر دارد و اینکه مؤسسه حسابرسی و شرکت صاحبکار چه بزرگ باشند ، چه کوچک ، به هر حال ارائه خدمات حسابرسی و غیر حسابرسی به طور همزمان بر استقلال حسابرس تاثیر گذار است .