انجمن حسابداری ایران

بسیاری از پژوهش‌های انجام شده در خصوص بررسی اثربخشی هیأت‌مدیره در اداره شرکت‌ها و تعیین خط‌مشی‌های مدیریتی، بر مفروضات تئوری نمایندگی استوار است، و تاکنون، تلاش‌های محدودی به منظور بررسی مفروضات سایر تئوری‌های سازمانی نظیر تئوری مباشرت، به‌ویژه در ایران، صورت گرفته است.
از این رو، در پژوهش حاضر، تاثیر ترکیب هیأت‌مدیره بر هزینه‌های نمایندگی از دیدگاه تئوری مباشرت مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نمونه‌ مورد بررسی شامل 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1380 الی 1388، و روش آماری مورد استفاده، مدل رگرسیون داده‌های ترکیبی است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که درصد اعضای موظف هیأت‌مدیره تاثیر معناداری بر هزینه‌های نمایندگی ندارد. با این وجود، علامت ضریب متغیر درصد اعضای موظف هیأت‌مدیره در برآورد مدل‌های پژوهش، به صورت بالقوه مفروضات تئوری مباشرت و تأکید بر نقش مشاوره اعضای هیأت‌مدیره را مورد تأیید قرار می‌دهد. به بیان دیگر، می‌توان اعضای موظف هیأت‌مدیره و نقش مشاوره هیأت‌مدیره را به عنوان یک ابزار بالقوه در جهت بهبود عملکرد و تعدیل تعارضات نمایندگی مورد توجه قرار داد.