انجمن حسابداری ایران

چکیده :

امروزه گسترش روز افزون شرکتها و پیچیده تر شدن عملیات آنها، وجود سیستمهای مالی مناسب را به منظور ارائه اطلاعات مالی به موقع به اشخاص حقیقی و حقوقی ذی نفع و ذی علاقه الزامی ساخته است. ازاینرو وجود اطلاعات مالی قابل اتکاء، لازمه جامعه نوین امروزی است و نقش اشخاص با صلاحیت حرفه ای جهت تایید اطلاعات مالی، واقعیتی انکارناپذیر است.

یکی از اجزاء مهم استانداردهای عمومی حسابرسی استقلال است. استقلال مهمترین اصل در اطمینان بخشی و شهادت دهی است. با این حال شرایط و عواملی نیز وجود دارند که ممکن است استقلال حسابرس را به خطر اندازند که باید مورد توجه جدی قرار گیرند، در تحقیق حاضر این موضوع که آیا حضور همزمان حسابرس در سمت بازرس قانونی شرکت و حسابرس شرکت می تواند بر استقلال حسابرس تاثیر داشته باشد یا خیر، از دیدگاه دانشگاهیان (دانشجویان کارشناسی ارشد رشته حسابداری و اساتید محترم رشته حسابداری)، تحلیلگران بورس اوراق بهادار تهران و اعتباردهندگان مالی (بانکها و موسسات مالی و اعتباری) مورد آزمون قرار گرفته است.

به منظور بدست آوردن حجم نمونه از روش حداکثر خطا استفاده گردیده و به منظور آزمون فرضیات، آزمون مک نمار، کوکران و فریدمن استفاده گردیده است.

نتایج بدست آمده از این تحقیق، نشان داد که هر سه گروه مورد مطالعه صورتهای مالی حسابرسی شده شرکتها را قابل اتکاتر از صورتهای مالی تهیه شده توسط خود شرکتها می دانند، همچنین هر سه گروه در رتبه بندی عوامل موثر در انتخاب حسابرس، تجربه وی را مهمترین عامل می دانند. درخصوص حضور همزمان حسابرس در سمت بازرس قانونی و حسابرس شرکت فقط گروه دوم (تحلیلگران بورس اوراق بهادار) معتقدند که این حضور همزمان موجب افزایش کیفیت حسابرسی می شود درحالیکه دو گروه دیگر (دانشگاهیان و اعتباردهندگان مالی) این حضور همزمان را موجب افزایش کیفیت حسابرسی نمی دانند. همچنین نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که دو گروه دانشگاهیان و اعتباردهندگان مالی حضور درازمدت و همزمان حسابرس در سمت بازرس قانونی و حسابرس شرکت را افزایش مخاطرات اخلاقی در اظهارنظر حسابرس می دانند، درحالیکه گروه دوم (تحلیلگران بورس) این حضور همزمان و درازمدت را نه تنها مخاطرات اخلاقی نمی دانند بلکه بازهم معتقدند این عمل موجبات افزایش کیفیت حسابرسی می شود.