انجمن حسابداری ایران

فاماو فرنچ (1993) با تکیه بر فرض اساسی مدل های قیمت گذاری تعادلی (EAPM) و بهره گیری از رگرسیون مقطعی فاما-مک بث، مدلی سه عاملی را جهت تبیین استثنائات قیمت گذاری داراییها معرفی نمودند. EAPM عنوان میکند که ساختار کوواریانس بازده سهام و عوامل کلان اقتصادی تعیین کننده بازده مورد انتظار است. در حالی که، دانيل و تيتمن (1997) تفسيري بر مبناي ويژگي‌هاي شركت ارائه مي‌كنند و عقيده دارند كه بنا به دلايل رفتاري، بازده بالاتر شركت‌هاي ارزشي و شرکت های كوچك ناشي از ويژگي‌هاي شركت مي‌باشد و نه بده- بستان بين ريسك و بازده سهام.

پس از چالش هایی که مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای مواجه شد، مدل سه عاملی فاما و فرنچ توانست بسیاری از ناهمسانی های بازده را تبیین کند. بررسی های اخیر در بورس های توسعه یافته دنیا نشان داده اند که میزان بهره وری سرمایه در شرکت ها بر بازده آتی آنها تاثیر گذار بوده و استراتژی انتخاب شرکت های بهره ورتر منجر به کسب بازده واقعی بیشتر از بازده مورد انتظار مدل سه عاملی فاما و فرنچ شده و مدل سه عاملی به طور کامل قادر به تبیین بازده حاصل شده نیست. در پژوهش حاضر، با افزودن عامل بهره وری به مدل سه عاملی فاما و فرنچ، مدلی چهار عاملی ارائه شده است.