محافظه کاری در حسابداری
این مقاله به بررسی محافظه کاری در حسابداری می¬پردازد. محافظه کاری به صورت اثبات پذیری ناهمسان، که برای شناسایی سود در مقابل زیان لازم است تعریف می شود. در افراطی ترین شکل این تعریف، این مثال سنتی از محافظه کاری به ذهن متبادر می شود که : «هیچ نوع سودی را پیش بینی نکن اما همه زیان ها را پیش بینی کن». علیرغم انتقاداتی که از گوشه و کنار، از جمله از سوی تدوین کنندگان استاندارد، مطرح می شود، به نظر می رسد محافظه کاری در حسابداری نه تنها برای قرن های زیادی دوام داشته است، بلکه همچنین در 30 سال اخیر روند افزایشی نیز داشته است.
مقاله حاضر، تفاسیر و توجیهات گوناگونی مانند: قراردادی، دعاوی حقوقی ، مالیات بندی ، قوانین و مقررات را برای محافظه کاری ارائه می کند. این مقاله همچنین شواهد تجربی در ارتباط با وجود محافظه کاری و میزان همسانی آن با تعابیر و تفاسیر مختلف مذکور را خلاصه و بیان می کند. شواهد مذکور هم با وجود محافظه کاری و هم با افزایش آن در سالهای اخیر همخوانی دارد. به نظر می رسد در میان این شواهد تفاسیر"قراردادی" و "دعاوی حقوقی" شواهدی قوی تر و شواهد راجع به اثر"مالیات" و "قوانین و مقررات" شواهدی ضعیف تر در ارتباط با محافظه کاری هستند با این حال هنوز با آن دسته از توجیهاتی که نقشی را ایفا می کنند همخوانی دارند.
