چه باید گفت ؟ چه باید کرد ؟ - دکتر ناصر پرتوی
شخصیتی بزرگ که همگان او را استاد نامیدند ، شخصیتی غیر مادی ، دانشمندی با نوشتاری فوق العاده قوی و ادیب از بین ما رفت . او دارای سوابق علمی ، پژوهشی و نوشتاری بسیار بود ، نوشتار های او به نشریات سازمان حسابرسی وزن می داد ، کتر کسی بود که او را نشناسد ، همگی به او احترام خاصی قایل بودیم ، حیف از بین ما رفت .
ایشان در هفته آخر حیاتش ساعت 9 شب دو خواسته داشت ...
تلفن همراهم زنگ زد ، یکبار ، دو بار زنگ خورد ، ساعت 9 شب با تعجب نگاه کردم ، دیدم نوشته علی مدد استاد ، یکبار دیگر زنگ خورد ، گوشی را برداشتم ، انتظار نداشتم ، ولی واقعیت بود ، خود استاد علی مدد بود ، گفت پرتوی سلام ، لحظاتی سکوت کردم ، حرفم نمی آمد ، سکوت کردم . با هیجانی خاص گفتم ، استاد سلام ، سلامت باشید ، حالتون خوبه ؟
جملاتی را بیان کرد که هیچگاه هیچ نوشتاری نمی تواند آن را توضیح دهد یا توصیف کند ، سپس گفتند : دو مطلب را از شما می خواهم که انجام دهید ، گفتم : چشم ، چی هست ، بفرمایید .
اول می خوام که 4 ارگان به هم نزدیک شوید
و گفت 24 خرداد ( روزی که قرار بود مراسمی در جهت تقدیر از استاد علی مدد گرفته شود ) با هم باشید .
گفتم : چشم ، دقیقا همین طور است .
استاد علی مدد : دومی اینه که قبل از رفتنم می خوام عضو هر 4 تای شما بشم ، انجمن شما و ...
گفتم : این حرفها چیه استاد ؟ انشاله 120 سال سلامت باشید ، شما عضو همه این ارگان ها و بالای سر همه این ارگان ها هستید .
استاد علی مدد : از شما می خوام این کار رو بکنید ، می خوام
گفتم : چشم ، انجام می شود
با دکتر ثقفی تماس گرفتم و اورا در جریان صحبت های استاد قرار دادم . دکتر ثقفی بسیار ناراحت شدند ، با آقای ملک آرایی تماس گرفتم و کل جریان را گفتم . ایشان گفتند الان به استاد علی مدد زنگ می زنم ، سپس به دکتر علی اکبر عرب مازار تلفنی گفتم و ایشان گفتند رشته حسابداری دنیای اوست و پیشنهاد کرد فردا همگی این خواسته را برایش انجام دهید ، بعد با آقای صداقت تماس گرفتم و گفتم : باید مراسم تقدیر از استاد علی مدد را زودتر و در مکانی بهتر برگزار کنیم ، آقای صداقت گفتند من به دیگران می گویم .
چه باید می گفتیم ؟ چه باید می کردیم ؟
ایشان در آخرین روزهای حیاتش ، به فکر رشته حسابداری بود ، مگر چند نفر در کشور اینگونه هستند ؟ فکر می کنم به تعداد انگشتان یک دست هم نداریم ، شاید 3 الی 4 نفر ، نمی دانم ، شاید کمتر ، شاید بیشتر
با غروری موجه ولی متواضعانه می گویم که ، انجمن حسابداری ایران برای اولین بار از تاریخ ورود حسابداری مدرن به ایران ( 1323) پس از 64 سال ( سال 1387) در مراسمی بیاد ماندنی و با شکوه در مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما در جایی که حتی جای سوزن انداختن نداشت ، در دو سالن مرکز همایش ها ، با حضور بیش از 1200 نفر از حسابداران و حسابرسان رده اول کشور ، از استاد مصطفی علی مدد به عنوان اولین مشاهیر حسابداری تجلیل به عمل آوردیم ، مراسمی بسیار با شکوه و در شان ایشان بود ، بطوری که در سالن اصلی به آرامی صدای گریه مردان و زنان شنیده می شد و استاد علی مدد هم با احساساتی مثبت همراه با چشمانی ... برای گرفتن تقدیر نامه به سن رفتند .
مراسمی کاملا اثر گذار بود و خوشحالم که برگزاری چنین مراسمی را برای دیگران بدعت گذاشتیم .
( هرچند معدود کسانی مخالف برگزاری این مراسم بودند و می گفتند از بین 1000 نفر ، یک نفر را بالا بردن حساسیت ایجاد می کند !!) چه خوب شد عمل کردیم و صحیح هم عمل کردیم .
تا زنده هستم به حساسیت ها توجه نخواهم کرد و آنچه برای رشته حسابداری و بزرگان آن مهم و موثر است انجام خواهم داد . همانگونه که تاکنون کرده ام .
و بالاخره مردی بزرگ با افتخار درگذشت ، که جمعیت حاضر جنب بیمارستان مهراد چهارشنبه 1391/03/17 حاکی از این امر است . امید وارم 4 ارگان حسابداری مراسمی در شان ایشان و در مکانی مناسب برگزار کنند که کاری است بسیار ساده ، آسان و شدنی
جوانان ، بزرگان را پاس بدارید و حرمت و جایگاه آنان را استحکام ببخشید .
رویداد ها همیشه ساده اتفاق می افتد ما هستیم که آن را پیچیده می کنیم .
والسلام
ناصر پرتوی
دبیر کل انجمن
Dr Naser Partovi - partovi_partovi @yahoo.com
