مروری بر اجرای بهایابی بر مبنای فعالیت در بخش خدمات بهداشتی درمانی
این مقاله مروری بر تحقیق هایی پیرامون روش بهایابی بر مبنای فعالیت و اجرای آن در حوزه خدمات بهداشتی درمانی است. در ابتدا نحوه و مبنای اجرای روش بهایابی بر مبنای فعالیت، مزایا و محدودیت های آن بطور مختصرارائه گردید. سپس به پژوهش های بها یابی بر مبنای فعالیت در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی درمانی ایران و برخی کشورها اشاره شده است و تاثیر پیاده سازی این روش و مقایسه بهای تمام شده حاصل از آن با نرخ های تعرفه مصوب بررسی شد. نتایج تحقیق ها در ایران نشان می دهد که تفاوت فاحشی بین بهای تمام شده خدمات و تعرفه های تعیین شده وجود دارد، که ناشی از عدم برنامه ریزی و استفاده بهینه از منابع و ظرفیت بلا استفاده می باشد. تحقیق ها بیان می کنندکه بخش عمده هزینه های خدمات درمانی را هزینه های پرسنلی و هزینه استهلاک تجهیزات ومواد غیر مصرفی تشکیل می دهند. اجرای روش بهایابی بر مبنای فعالیت منجر به تعیین بهای تمام شده صحیح تر ، بهبود عملکرد و افزایش بهره وری می گردد.
