انجمن حسابداری ایران

اين پژوهش با هدف تعيين اينکه مديريت در کداميک از ميان دوره هاي مالي و يا تحت چه شرايطي، انگيزه بيشتري براي به کارگيري مديريت سود از طريق تغيير طبقه بندي هزينه هاي عملياتي به هزينه هاي غيرعملياتي دارد، پايه گذاري شده است. در راستاي هدف پژوهش، سه فرضيه اصلي و دو فرضيه فرعي تدوين گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از مدل رگرسیونی تک متغیره و چند متغیره و داده های ترکیبی استفاده شده است. بدین منظور تعداد 980 سال- فصل-شرکت از بين شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1384 الی 1388 به عنوان نمونه انتخاب گرديد. نتايج حاصل از پژوهش حاضر حاکي از آن است که تغيير طبقه بندي هزينه ها در ميان دوره مالي چهارم در مقايسه با ساير ميان دوره هاي مالي فراگيرتر است. در ميان دوره هاي مالي که توانايي مديران براي دستکاري اقلام تعهدي محدود مي باشد، آنها انگيزه ي بيشتري براي تغيير طبقه بندي هزينه ها ندارند. همچنين مديران براي غلبه بر سود عملياتي ميان دوره مالي سال قبل، انگيزه زيادي براي به کارگيري اين نوع از مديريت سود دارند. در پايان، تغيير طبقه بندي هزينه ها در ميان دوره هاي مالي که سود عملياتي ناچيز مي باشد، فراگيرتر از ساير ميان دوره هاي مالي نمي باشد.