انجمن حسابداری ایران

چکیده:

پژوهش حاضر به بررسی تجربی مدل بسط داده شده باسو در بورس اوراق بهادار تهران می‌پردازد. این مدل قصد دارد با استفاده از سه متغیر مالی (اندازه، نسبت بازار به ارزش دفتری سهام عادی و اهرم مالی) عدم تقارن اطلاعاتی نهفته در گزارش‌های مالی شرکت‌ها را برآورد کند. آزمون‌های آماری در سه سطح تجمیعی، مقطعی و صنعت مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج پژوهش بیانگر مطلوبیت مدل بسط داده شده باسو نسبت به مدل اصلی باسو برای اندازه‌گیری عدم تقارن زمانی سود بود. به علاوه نتایج پژوهش نشان داد که قدرت تبیین مدل بسط داده شده بیش از مدل اصلی است.

بررسی ادبیات مرتبط با محافظه‌کاری در گزارشگری مالی، بیانگر اهمیت موضوع محافظه‌کاری در حرفه حسابداری است. محققین همواره کوشیده‌اند میزان محافظه‌کاری و عوامل موثر بر آن در گزارشگری مالی و حسابداری را تعیین کنند که البته این امر به ساده‌ای میسّر نبوده است، زیرا امکان اندازه‌گیری مستقیم مفهوم محافظه‌کاری وجود ندارد. در هر صورت، محافظه‌کاری همواره از مفاهیم کلیدی در حسابداری بوده و صرف نظر از مشکلات اندازه‌گیری، وجود آن می‌تواند تاثیرات عمده‌ای بر محتوای اطلاعاتی صورت‌های مالی داشته باشد.

در مبانی نظری حسابداری تاکید فراوانی بر برخوردار بودن اطلاعات افشا شده از ویژگی قابلیت‌اتکا شده است. می‌توان پیش‌بینی کرد محافظه‌کاری حسابداری به عنوان یک زیرویژگی کیفی بتواند نقش بسزایی در افزایش قابلیت‌اتکا و به این ترتیب افزایش کیفیتِ افشای اطلاعات داشته باشد. در این راستا پژوهش حاضر درصدد جمع‌آوری و بررسی شواهد تجربی موجود پیرامون تاثیرگذاری محافظه‌کاری حسابداری بر کیفیت افشا است.

هدف این تحقیق بررسی رابطه طول دوره همکاری حسابرس با صاحبکار وکیفیت اطلاعات حسابداری می‌باشد. در این راستا از متغیر تعداد گردش حسابرس به منظور سنجش طول دوره همکاری حسابرس و از متغیر محافظه‌کاری به منظور سنجش کیفیت اطلاعات حسابداری استفاده گردید. محافظه‌کاری نتیجه رسیدگی حسابرسان و نشان دهنده استقلال واقعی آنها می‌باشد. یکی دیگر از ابعاد استقلال حسابرسان، استقلال ظاهری است که ناشی از اعتماد سرمایه‌گذاران فعال در بازار نسبت به آن‌ها می‌باشد. در این تحقیق، به منظور سنجش استقلال ظاهری حسابرسان، از متغیر محتوای اطلاعاتی سود خالص استفاده شد.

طبق "فرضیه تقاضا برای گزارشگری مالی"، شرکت‌های پذیرفته شده در بورس گزارش‌های مالی با کیفیت‌تری ارائه می‌کنند که مورد تقاضای سرمایه‌گذاران عمومی است. یکی از شاخصه‌های بهبود کیفیت گزارشگری مالی، رعایت محافظه‌کاری است. در این تحقیق ما به بررسی تفاوت محافظه‌کاری در گزارشگری مالی 40 شرکت در دو مقطع قبل و بعد از درج نام آنها در فهرست نرخ‌های بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1381 الی 1387 پرداختیم. هدف، ترسیم تأثیر مالکیت عمومی سرمایه در بورس اوراق بهادار تهران بر میزان محافظه‌کاری شرکت‌ها است. برای آزمون فرضیات تحقیق از رگرسیون چند متغیره، آزمون تی زوجی و آزمون ویلکاکسون استفاده شد.

مدیران با توجه به انگیزه‌های گوناگون درصدد شناسایی سریع‌تر سودها و به تاخیر انداختن زیان‌ها هستند. محافظه‌کاری محدودیتی است که توانایی و تمایل این رفتار فرصت‌طلبانه را از مدیران می‌گیرد. هيئت مديره شركت به عنوان نهادی كه نقش هدایت و نظارت بر كار مديران اجرايي را دارد، و مالکان نهادی به عنوان ناظران بیرونی، از اهمیت بسزایی در هدایت مناسب‌تر شرکت و از جمله اتخاذ رویه‌‌های محافظه‌کارانه‌تر برخوردار می باشند. در این تحقیق به بررسی تأثیر سازوکارهای نظام راهبری شرکت بر میزان محافظه‌کاری، در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است.