انجمن حسابداری ایران

چکیده

چكيده

هدف نخست این تحقیق، ارائه مدل آماری مناسب جهت پیش بینی نسبتاً دقیق ورشکستگی شرکت ها برای هريك از سال های t (سال ورشکستگی)، t-1 (یکسال قبل از ورشکستگی) و t-2 )دوسال قبل از ورشکستگی) و سپس، مقایسه دو مدل پیش بینی ورشکستگی، یعنی مدل تحلیل لوجیت اهلسون و تحلیل ممیز چندگانه فولمردر بازار سهام ایران برای سال های فوق الذكر است. نمونه پژوهش حاضر، از 112 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تشکیل شده است. بازه زمانی انتخاب نمونه شامل سال های 1382 تا 1386 بوده و بازه زمانی استخراج داده های مورد استفاده يك دوره هفت ساله از سال 1380 تا 1386 می باشد.

ورشکستگی آخرین مرحله از حیات اقتصادی شرکت‌ها است و بر همه ذینفعان شرکت تاثیر می‌گذارد. بنابراین پیش‌بینی ورشکستگی از اهمیت برخوردار می‌باشد با توجه به اینکه فرایند حقوقی به منظور شناسایی شرکت‌های ورشکسته امری زمان بر است بنابراین در این تحقیق از مفهوم آستانه ورشکستگی برای شناسایی شرکت‌های ورشکسته در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شد. سوال اصلی تحقیق این است که کدام یک از مدل‌های پس انتشار خطا، الگوریتم ژنتیک و بهینه سازی تجمعی ذرات با دقت بالاتری ورشکستگی شرکت‌ها را پیش‌بینی می‌کند. همچنین تاثیر داده‌های بازار و نسبت‌های مالی در پیش‌بینی ورشکستگی با یکدیگر مقایسه گردید.