شركت ها به منظور اجراي پروژه هاي سود آور و دستيابي به حداكثر بازدهي در جهت افزايش ثروت سهامداران خود، از منابع مالي مختلف و به شيوه هاي گوناگون استفاده مي كنند. توانايي شركت در مشخص ساختن منابع درون يا برون سازماني براي فراهم كردن سرمايه و تهيه برنامه هاي مالي مناسب، از عوامل اصلي رشد و پيشرفت هر شركت محسوب مي گردد. اين منابع تامين مالي و ميزان استفاده از آنها يكي از عواملي است كه بر عملكرد عملياتي شركت ها اثر مي گذارد.