انجمن حسابداری ایران

توسعه بازار سرمایه منجر به توسعه شرکت ‌های سهامی و سهولت در امر معاملات سهام شرکت‌ها شده و این خود تغییردر انتظارات سرمایه‌گذاران را به همراه داشته است. امروزه سرمایه‌گذاران به جای سودهای سالیانه دریافتی به تغییرات در ارزش بازار سرمایه‌گذاری خود توجه بیشتری دارند. این امر تغییر در معیارهای ارزیابی عملکرد شرکت و هدایت عملیات شرکت‌ به سمت ارزش‌آفرینی برای سهامداران را موجب شده است.

سياست تقسيم سود شرکت ها از مسائل ديرينه ي مورد توجه محققان رشته مالي بوده است و از طرف ديگر اين سياست در بازارهاي نوظهور تفاوت هاي زيادي با بازارهاي اوراق بهادار پيشرفته دارد. در اين مقاله با بررسي سياست تقسيم سود شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره ي زماني 1384-1380، شواهدي مهيا گرديد که نشان مي دهد شرکت هاي حاضر در بورس اوراق بهادار تهران از سياست تقسيم سود پايداري برخوردار نمي باشند و اصلي ترين عامل در تعيين ميزان توزيع سود ميان سهامداران سود خالص همان سال مي باشد.

تحقیق حاضر به مقایسه قدرت پیش‌بینی شبکه‌های عصبی و مدل رگرسیون حداقل مربعات معمولی به منظور برآورد قیمت عرضه‌های عمومی اولیه می‌پردازد. هدف این تحقیق طراحی مدلی است که به سرمایه‌گذاران در تشخیص صحت قیمت‌گذاری عرضه‌های عمومی اولیه و شکار فرصت‌های سودآوری یاری رساند. بنابراین متغیرهای استفاده شده در این پژوهش از میان آن دسته از متغیرهایی انتخاب شده‌اند که قبل از عرضه در اختیار سرمایه گذاران برون‌سازمانی قرار دارند. از سوی دیگر، نتایج این تحقیق می‌تواند برای شرکت ناشر، مشاور پذیرش، پذیره‌نویسان و نیز قانون‌گذاران بورس اوراق بهادار سودمند باشد.

پس از چالش هایی که مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای مواجه شد، مدل سه عاملی فاما و فرنچ توانست بسیاری از ناهمسانی های بازده را تبیین کند. بررسی های اخیر در بورس های توسعه یافته دنیا نشان داده اند که میزان بهره وری سرمایه در شرکت ها بر بازده آتی آنها تاثیر گذار بوده و استراتژی انتخاب شرکت های بهره ورتر منجر به کسب بازده واقعی بیشتر از بازده مورد انتظار مدل سه عاملی فاما و فرنچ شده و مدل سه عاملی به طور کامل قادر به تبیین بازده حاصل شده نیست. در پژوهش حاضر، با افزودن عامل بهره وری به مدل سه عاملی فاما و فرنچ، مدلی چهار عاملی ارائه شده است.

شركت ها به منظور اجراي پروژه هاي سود آور و دستيابي به حداكثر بازدهي در جهت افزايش ثروت سهامداران خود، از منابع مالي مختلف و به شيوه هاي گوناگون استفاده مي كنند. توانايي شركت در مشخص ساختن منابع درون يا برون سازماني براي فراهم كردن سرمايه و تهيه برنامه هاي مالي مناسب، از عوامل اصلي رشد و پيشرفت هر شركت محسوب مي گردد. اين منابع تامين مالي و ميزان استفاده از آنها يكي از عواملي است كه بر عملكرد عملياتي شركت ها اثر مي گذارد.

در این تحقیق به بررسی تأثیر سازوکارهای نظام راهبری شرکت بر هزینه های نمایندگی، در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. رابطه نمایندگی نوعی قرارداد است که طبق آن مالک، نماینده ای را جهت انجام عملیاتی مأمور و در این راستا اختیاراتی در باب اتخاذ تصمیم به وی تفویض می کند. با شکل گیری رابطه نمایندگی، هزینه های نمایندگی، ناشی از تضاد منافع بین طرفین، ایجاد می شود. هزینه های نمایندگی اثر معکوسی بر ارزش شرکت دارند. از این رو، شرکت ها به دنبال کنترل و کاهش چنین هزینه هایی می باشند.

امروزه افشای اطلاعات مالی شرکت ها از طریق اینترنت، به عنوان یکی از مباحث و موضوعات با اهمیت در کشورهای مختلف جهان مطرح گردیده است.

مسئله اصلي در اندازه گيري نوسان در داده هاي پرفراوني معاملاتي، نرخ ورود غيريکسان معاملات مي باشد. در اين مقاله با استفاده از مدل گارچ-خودرگرسيو شرطي و داده  هاي بورس اوراق بهادار تهران، اثر فاصله زماني معاملات بر نوسان قيمت ها مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج به¬دست آمده نشان مي دهد که فاصله زماني معاملات و حجم معاملات بر نوسان درون روزانه بازدهي تاثيرگذار مي باشد. نتايج مدل هاي تخميني حاکي از اين واقعيت مي باشد که مدل گارچ- خودرگرسيون شرطي تخمين بهتري در مقايسه با مدل گارچ ارایه مي نمايد.

اين تحقيق توان توضيح دهندگي متغيرهاي بنيادي را در مقايسه با متغير هاي مبتني بر بازار (شاخص هاي ريسک) در ارزش گذاري شرکت ها مورد بررسي قرار مي دهد. در اين مطالعه متغيرهاي بنيادي و متغيرهاي مبتني بر بازار با لحاظ ريسک سيستماتيک شرکت مورد آزمون قرار مي گيرند. همچنين اين مطالعه صحت و اعتبار مدل تک عاملي قيمت گذاري دارايي هاي سرمايه اي را در محيط اقتصادي ايران مورد بررسي قرار داده است. دوره زماني تحقيق از ابتداي سال 1378 تا پايان سال 1385 مي باشد.

هدف این پژوهش بررسی تأثیر ترکیب سهامداران بر کیفیت اقلام تعهدی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادرا تهران است. به بیان دیگر میزان و نحوه تأثیرگذاری سهامداران نهادی و سهامداران انفرادی بر کیفیت اقلام تعهدی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت انجام این پژوهش نمونه ای مشتمل بر 178 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در سه صنعت فرآورده های غذایی و آشامیدنی، مواد و محصولات شیمیایی و محصولات کانی غیر فلزی در طی سال های 1385-1380 فعال بوده اند، انتخاب گردید.